Popratna bolest bubrega
I hipertireoza i kronična bolest bubrega (CKD) česte su bolesti gerijatrijskih mačaka koje se mogu pojaviti u isto vrijeme.
Dijagnoza hipertireoze u mačke s CKD-om može biti komplicirana jer bolesti koje nisu povezane sa štitnjačom, kao što je CKD, mogu potisnuti ukupne koncentracije tiroksina u plazmi u normalni raspon čak i kada je hipertireoza prisutna.
Hipertireoza također može zakomplicirati dijagnozu popratnog CKD-a jer hipertireoza uzrokuje povećanje brzine glomerularne filtracije i smanjenje tjelesne mišićne mase, a oboje dovodi do smanjene koncentracije kreatinina u plazmi. Tako se može prikriti prisutnost CKD-a, jer upotrebljavamo koncentraciju kreatinina u plazmi kao mjeru bubrežne funkcije.
Unatoč tome, ispitivanja pokazuju da će oko 10 % mačaka s hipertireozom imati azotemiju u vrijeme dijagnoze hipertireoze i ti pacijenti imaju lošiju prognozu nego mačke s hipertireozom koje nemaju azotemiju u vrijeme dijagnoze (Williams et al, 2010).
U mačaka koje u trenutku dijagnoze nemaju azotemiju, ali poslije razviju azotemiju (IRIS stadij 2 ili 3) nakon liječenja bolesti, trenutačno nema indikacija za korekciju liječenja hipertireoze (Williams et al, 2010). Međutim, treba izbjegavati jatrogenu hipotireozu. (Williams et al, 2010).
Daljnje pojedinosti o istraživanjima metoda liječenja mačaka s hipertireozom i istovremenom kroničnom bolesti bubrega mogu se pronaći u našem namjenskom modulu za e-učenje kojem možete pristupiti ovdje